حق تقدم اختراع کنوانسیون پاریس به مخترعان این اجازه را می دهد که اختراعی که در یک کشور ثبت کرده اند را در کشور های دیگر نیز ثبت کنند و از تاریخ اولین اظهارنامه، مورد حمایت قرار گیرند. این یعنی چنانچه مخترع ۱ در کشور الف و در تاریخ ۱۳۹۶/۱/۱ اختراع خود را اظهارنامه کرده باشد و مخترع ۲ در کشور ب پس از این تاریخ همان اختراع را اظهارنامه کند، در صورتی که مخترع ۱ در کشور ب نیز اظهارنامه ای را با ذکر تاریخ حق تقدم و شماره اظهارنامه مبدا کشور الف تحویل دهد، مخترع ۲ امکان ثبت اختراع را از دست میدهد و اختراع مخترع ۱ از تاریخ ۱۳۹۶/۱/۱ در کشور ب نیز حمایت خواهد شد.
همچنین در هنگام بررسی شرط جدید بودن ادعاهای اختراع در کشور ب، سوابق افشایی که قبل از تاریخ اظهارنامه کشور الف ۱۳۹۶/۱/۱ انتشار یافته اند مورد بررسی قرار خواهند گرفت و چنانچه مقاله یا اختراعی پس از آن تاریخ منتشر شده باشد، سابقه ی افشا در نظر گرفته نمیشود.
اما مخترع ۱ از تاریخ ثبت اظهارنامه ی خود در کشور الف، دوازده ماه زمان دارد تا اظهارنامه ی خود را به دیگر کشورهای عضو کنوانسیون پاریس تحویل دهد. اگر مخترع بخواهد به کشور سوم نیز اظهارنامه ای برای ثبت اختراع مشابه ارائه دهد، مهلت دوازده ماهه از همان اظهارنامه ی اول در کشور الف محاسبه می گردد. چنانچه مخترع نیاز به زمان بیشتری برای استفاده از حق تقدم داشته باشد، باید اختراع خود را در معاهده همکاری ثبت اختراع PCT ثبت کند که یکی از مزایای آن افزایش مهلت حق تقدم از دوازده ماه به سی ماه است.